Orde herstellen met verbeelding

geplaatst in: Blogs | 0

9413602268_6037f3328a_k (1)Een poos geleden heb ik met mijn vrouw de prachtige film ‘Saving mr. Banks‘ gezien. Het gaat over hoe de film Mary Poppins tot stand kwam. De schrijfster van Mary Poppins, P.L. Travers, heeft maar wát moeite om haar geliefde karakter in de handen van filmbazen toe te vertrouwen. Maar dan gebeurt er iets moois…

Na heel veel getouwtrek, en Travers die uiteindelijk toch niet de rechten van Mary Poppins aan Disney geeft, reist Walt Disney zelf af naar Engeland om Travers te bezoeken en haar toch nog over te halen. Daar aangekomen, zegt hij iets heel bijzonders tegen haar. Het gaat over de vader in de film (George Banks, je weet wel, die strenge bankier die kinderen maar lastpakken vindt):

“George Banks and all he stands for will be saved. Maybe not in life, but in imagination. Because that’s what we storytellers do. We restore order with imagination. We instill hope. Again and again and again.”

Met andere woorden:

“George Banks, en alles waar hij voor staat, zal gered worden. Misschien niet in het echt, maar in de verbeelding. Want dat is wat wij, verhalenvertellers, doen. We herstellen orde met verbeelding. Wij brengen hoop, keer op keer op keer.”

Vooral die laatste twee zinnetjes vind ik machtig mooi. ‘We herstellen orde met verbeelding.’ In deze wereld is er soms heel veel verbeelding nodig om een mogelijke nieuwe orde te kunnen zien. Om hoop te ervaren. Dat is denk ik mede waarom ik in God geloof. Als ik het zelf niet meer kan zien, schetst hij een nieuw beeld voor mij. “Zie, ik ga iets nieuws verrichten, nu ontkiemt het – heb je het nog niet gemerkt? Ik baan een weg door de woestijn, maak rivieren in de wildernis”, klinkt het in het Bijbelboek Jesaja.

Ik zie het lang niet altijd. Dat er achter al het verdriet, alle pijn en alle wanhoop in deze wereld een andere bedoeling schuilt. Om dat te zien, dat wat het had kunnen zijn en misschien ooit nog wordt (ik geloof dat!), heb je verbeelding nodig. Dat kan je verdrietig stemmen – en dat verdriet mag er ook zijn – maar ook hoopvol. Ik ga voor hoop. Ik ga voor het verhaal van God met de mensen. Van God met de wereld. ‘Zie, ik ga iets nieuws verrichten…’ Ik hoop het wel. Keer op keer op keer.

Deze blog verscheen eerder op MijnKerk.nl